آینه

روزی روزگاری یکی از اربابان زمین دار در قصر خود کنار فرزندش نشسته بود و داشت از درد سرهای شهرت و قدرت و ثروت می گفت و با دست به رعیتش اشاره می کرد و می گفت: ای کاش می توانستم یک شب مثل این جماعت ، راحت بخوابم و روزها با آرامش کار کنم و به بدبختی ارباب نگاه کنم.

اتفاقا در همان وقت مردی از رعایا داشت از بیچارگی و فلاکت خود می نالید و با دست به ارباب اشاره می کرد و  به فرزند خود می گفت: ای کاش می توانستم یک روز مثل ارباب در قصر خود راحت بنشینم و با آرامش به بدبختی مردم را نگاه کنم.

واقعا تعریف آرامش و راحتی چیست؟