آینه

یا ابن الحسن

نسل در نسل غزل یاد تو را می خواند

با هیاهوی خودش باد تو را می خواند

شاعری گفت به تو خسرو شیرین دهنان

از همان روز که فرهاد تو را می خواند

گفت یک شعر به زیبایی چشمان غزال

آنقدر گفت که صیاد تو را می خواند

ماهمه مثل سیاوش و جهان هم آتش
هر کسی در بد رخداد تو را می خواند
شک ندارم که تو پیمان الستی ای عشق!
خضر هم در پی امداد تو را می خواند
گندم عشق تو خوردیم و زدوری مردیم
سالها فاصله در یاد تورا می خواند
دست ما جام نیاز است وعطایت چون می!
شاعر مست به فریاد تو را می خواند...