آینه

حافظ برایم می زند فال پریچهر

هر شب به یاد گونه و خال پریچهر

حال مرا بیهوده می پرسند مردم

چون بستگی دارد به احوال پریچهر

تقویم من شمسی و میلادی ندارد

نامیده ام هر سال را سال پریچهر

ای باد کوران کرده ای در شعر هایم

خورده گره شعر من و شال پریچهر

تنها عجب حال خوشی داری تو امشب

چونکه غزل افتاده دنبال پریچهر