آینه

می ترسم از تو، از نگاه دلفریبت

از سرمه ی مشکی چشمان نجیبت

از لهجه ات، از این کلام قند پهلو

از مزه ی پر رنگ لب های عجیبت

از اخم های شور لبریز از غرورت

از این هلال ناز ابروی اریبت

از پیچ و تاب تیره ی موی قشنگت

از بوی آرام و ملیح عطر سیبت

از ربنای سبز تو در هر قنوتت

از اشک های گرم در «امن یجیبت»

می دانم آخر کار دستم می دهی تو 

با این نگاه دل فریب و عطر سیبت