آینه

می شود در وصف تو گاهی هزاران شعر گفت

می شود گاهی برایت زیر باران شعر گفت

می شود حتی برای دیدن لبخند تو

یک شبی در حجره با چشمان گریان شعر گفت

گاه گاهی گوشه محراب یادت می کند

شیخ عاشق در میان ذکر سبحان شعر گفت

یا حبیبی قد قتلت فی هویک باسما

در رثایت شاعری هم وزن قرآن شعر گفت

یاد چشمان تو را این شهر هم در دل گرفت

چونکه شاعر در دل تنگ خیابان شعر گفت

آخرش بیچاره شد در راه بی پایان وصل

از نفس افتاد روی خط پایان شعر گفت