آینه

«دوستت دارم» برایت جمله ای تکراری است

دلبری کردن برایت عادتی اجباری است

خنده ی تو مایه ی آرامش مردم شده

خنده ات بارزترین مصداق مردم داری است

واژه در توصیف این تندیس کم می آورد

پیکر تو مظهر زیباترین معماری است

سلطنت در قلب مردم می کنی عالیجناب

خوش به حال شاعرت چون شاعری درباری است

بعد از این جایی سخنرانی نکن. اخبار گفت:

«لهجه ی این فرد قطعا انقلابی جاری است»

بی تفاوت، بی وفا، مغرور، بی احساس، نه!

ذات تو از این صفات پست قطعا عاری است

اینکه عشق تو نصیب یک نفر چون من شده

از عنایات خداوند تعالی باری است

نیمه ی شب، کوچه و یک گوشه و آغوش تو

نام این حال خوش من خواب در بیداری است

بیت آخر لحظه ی پایانی دیدار بود

بیت آخر واژه واژه شعر کارش زاری است