آینه

هی دست نکش  بر بدنم ای ننه سرما

خشکید زسرما بدنم ای ننه سرما 

وقی که خزیدی تو در آغوش حریصم

وا رفتم و ماندم چه کنم ای ننه سرما

با چادر زیبای سفیدت چه قشنگی 

بر برف رخت بوسه زنم ای ننه سرما

قرمز شده بینی و لپ و چشم مریضم

با بوسه ی تو بر دهنم ای ننه سرما

سرفه شده «تنها» سخن و همدم و یارم

پاشید زهم این سخنم ای ننه سرما